w gminach. Założenia „powiatowej strategii rozwiązywania problemów społecznych” zostały opracowane także w oparciu o potrzeby zgłaszane          przez powiatowe placówki pomocy społecznej oraz sugestie i wnioski zgłaszane przez klientów Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.

         Szczegółowa analiza poszczególnych problemów pozwoliła na określenie obszarów działania strategicznego i celów priorytetowych.

I.    Informacje na temat powiatu.

Powiat krośnieński został utworzony z dniem 1.01.1999 roku.        

Chorkówka, Dukla, Iwonicz Zdrój, Jedlicze, Korczyna, Krościenko Wyżne, Miejsce Piastowe, Rymanów, Wojaszówka.

Na terenie powiatu krośnieńskiego znajdują się 4 miasta i 95 wsie. Liczba ludności powiatu wg stanu na koniec 2001 r. wynosiła 110 665 osób w tym:

-         w gminie Chorkówka: 13 107,

-         w gminie Dukla: 17 126,

-         w gminie Iwonicz Zdrój: 10 793,

-         w gminie Jedlicze: 15 328,

-         w gminie Korczyna: 10 881,

-         w gminie Krościenko Wyżne: 5 086,

-         w gminie Miejsce Piastowe: 13 278,

-         w gminie Rymanów: 15 906,

-         w gminie Wojaszówka: 9 160 osób.

Gęstość zaludnienia jest zbliżona do średniej w województwie podkarpackim. Na 1 km przypada 119,76 osoby, natomiast w miastach gęstość zaludnienia jest znacznie większa.

Strukturę wiekową ludności powiatu przedstawia tabela nr 1.

Tabela nr 1.Struktura wiekowa ludności powiatu krośnieńskiego.

14 % populacji powiatu to ludzie w wieku powyżej 65 roku życia.

Społeczność lokalna ulega pauperyzacji spowodowanej wysokim wskaźnikiem bezrobocia. Dodatkowo w rodzinach występują problemy długotrwałej choroby zarówno dzieci, jak i dorosłych członków rodziny. Ponadto wiele osób w ostatnim czasie utraciło prawo do rent z tytułu niezdolności do pracy, dlatego też konieczne jest zaspokajanie podstawowych potrzeb ich rodzin ze środków pomocy społecznej. Część rodzin żyje w złych warunkach mieszkaniowych, zmalało poczucie bezpieczeństwa materialnego, wzrosło zagrożenie biedą oraz poczucie bezradności. Rodziny nie są w stanie zaspokoić samodzielnie własnych potrzeb. W związku z tym wskazane jest udzielanie im wsparcia finansowego, aby umożliwić im bytowanie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Jednakże zarówno środki z dotacji centralnych, jak i środki własne gmin są niewystarczające. Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej nie są w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb swoich klientów. Brakuje im środków na zasiłki na żywność, ubranie, leki. Coraz większa liczba społeczności lokalnej staje się klientami pomocy społecznej.

Wykaz udzielonych form pomocy przez Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej działające na terenie powiatu krośnieńskiego oraz liczbę osób korzystających ze świadczeń pomocy społecznej przedstawia tabela nr 2.

Tabela nr 2.Formy i liczba świadczeń z pomocy społecznej .

Od kilku lat systematycznie rośnie liczba rodzin kwalifikujących się do pomocy finansowej, jak też liczba rodzin patologicznych.

         Społeczno-ekonomiczne zróżnicowanie się społeczeństwa wywołuje wzrost zapotrzebowania na usługi opiekuńcze o różnym zakresie i standardzie. Ale nie tylko ubóstwo wpływa na wzrost wydatków na opiekę społeczną. Unormowania ustawowe także powodują, że pewne grupy osób są przesuwane z powiatowych urzędów pracy, gdzie pobierały zasiłek dla bezrobotnych do terenowych ośrodków pomocy społecznej.

         W związku ze starzeniem się społeczności powiatu i narastającą liczbą osób oczekujących na umieszczenie w DPS konieczne będzie prowadzenie prac modernizacyjnych w wolnych obiektach celem przystosowania ich do standardów w DPS oraz współpraca z Ośrodkami Pomocy Społecznej i samorządami gminnymi celem propagowania tworzenia w gminach rodzinnych DPS.

Na umieszczenie w DPS oczekuje rocznie około 30 mieszkańców naszego powiatu. Duża liczba osób oczekujących na skierowanie oraz systematycznie napływające nowe wnioski, tworzą ważny i zarazem trudny do rozwiązania problem: utworzenie DPS dla osób starych i przewlekle chorych oraz dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

         Zadania z zakresu pomocy społecznej i rehabilitacji społecznej osób niepełnosprawnych w powiecie wykonuje Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, natomiast zadania z zakresu pomocy społecznej na terenie gmin są wykonywane przez Miejskie i Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej, działające w każdej gminie. Wyżej wymienione instytucje samorządowe współpracują z instytucjami rządowymi, z organizacjami pozarządowymi zajmującymi się problematyką pomocy społecznej oraz Kościołem Katolickim.

1. Na terenie powiatu funkcjonują dwa Domy Pomocy Społecznej prowadzone przez Zgromadzenia Zakonne tj.:

a) DPS dla Dzieci w Iwoniczu, przeznaczony dla 80 osób niepełnosprawnych intelektualnie w wieku od 3-30 lat, prowadzony przez Zgromadzenie Sióstr       św. Feliksa z Konstancjo;

b) DPS dla Dorosłych w Iwoniczu, przeznaczony dla 112 dorosłych osób niepełnosprawnych intelektualnie, prowadzony przez Zgromadzenie Ojców Bonifratrów.

2. Powiat dysponuje dobrze rozwiniętym systemem opieki nad dzieckiem poprzez:

a)rodziny zastępcze, których funkcjonuje 56, gdzie opiekę znajduje               71 dzieci,

b)trzy Rodzinne Domy Dziecka: w Głowience, Widaczu i Targowiskach,                  w których przebywa 27 dzieci;

c) Katolicka Placówka Wychowawcza „Nasz Dom” w Miejscu Piastowym,    przeznaczona dla 13 wychowanek;

d) Dom Dziecka w Długiem, przeznaczony dla starszych wychowanków,                                      dysponujący 40 miejscami;

a)     8 przeszkolonych rodzin, które są kandydatami na rodziny zastępcze.

a) uczestnictwa w Warsztacie Terapii Zajęciowej;

b) uczestnictwa w Środowiskowym Domu Samopomocy.

Obie placówki prowadzi Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym - koło w Rymanowie.

W opracowanym dokumencie diagnozy wskazano na występowanie szeregu problemów społecznych rzutujących na poziom życia mieszkańców powiatu.

Do niekorzystnych zjawisk oraz problemów społecznych, stanowiących istotną barierę w rozwoju powiatu należą:

-         niewystarczająca liczba mieszkań, w tym brak mieszkań socjalnych i     mieszkań chronionych,

-         niewystarczająca liczba miejsc w DPS,

-         nie spełnianie standardów w istniejących DPS,

-         brak DPS dla ludzi starych, somatycznie chorych,

-         brak specjalistycznego poradnictwa rodzinnego,

-         brak ośrodka interwencji kryzysowej,

-         brak placówki opiekuńczo-wychowawczej typu resocjalizacyjnego;

-   zubożenie społeczne,

-   bezrobocie,

-   eskalacja zjawiska alkoholizmu i narkomanii,

-   ekskluzja społeczna,

-   rozluźnienie więzi rodzinnych,

-   wzrost patologii społecznych,

-   pozostawanie w kręgu subkultury ludzi ubogich,

- migracje ludności, stanowiące źródło rozłąki i napięć oraz powodujące dezintegrację wspólnot rodzinnych,

-   szybkie przemiany społeczne i gospodarcze;

c) w dziedzinie pomocy osobom niepełnosprawnym:

- utrudnione funkcjonowanie w społeczności lokalnej osób niepełnosprawnych, istniejące bariery transportowe,

-        istniejące bariery architektoniczne w mieszkaniach osób  niepełnosprawnych, jak i w budynkach użyteczności publicznej,

-        brak dostępu do ośrodków rehabilitacyjnych,

-        utrudniony dostęp do opieki specjalistycznej – duże koszty dojazdów,  zakupu leków,

-        brak miejsc pracy dla osób niepełnosprawnych,

-        brak funduszy na działalność organizacji pozarządowych zajmujących się pomocą osobom niepełnosprawnym.

IV. Przegląd stanu powiatu w sferze społecznej według analizy SWOT.

1. Mocne strony:

Ø     dobrze układająca się współpraca z Gminnymi Ośrodkami Pomocy   Społecznej i Ośrodkiem Adopcyjno- Opiekuńczym w Krośnie,

Ø     dobrze rozwinięty system opieki nad dzieckiem – 5 placówek opiekuńczo-wychowawczych, 56 rodzin zastępczych i 8 rodzin-kandydatów na rodziny zastępcze,

Ø     dobrze rozwinięty system instytucjonalnej opieki nad osobami   niepełnosprawnymi intelektualnie – 2 Domy Pomocy Społecznej, Środowiskowy Dom Samopomocy oraz Warsztat Terapii Zajęciowej.

Ø     brak DPS dla osób starszych i somatycznie chorych,

Ø     brak młodzieżowego ośrodka wychowawczego, ośrodka interwencji kryzysowej oraz mieszkań chronionych,

Ø     brak kompleksowego wsparcia dla rodzin dysfunkcyjnych, zastępczych,

Ø     brak specjalistycznego poradnictwa rodzinnego,

Ø     zbyt duża liczba rodzin problemowych przypadających na jednego    pracownika PCPR,

Ø     ograniczone środki finansowe na bieżącą działalność PCPR i kształcenie pracowników,

Ø     ograniczone środki na zasiłki z pomocy społecznej i pomoc osobom niepełnosprawnym,

Ø     ograniczone środki na modernizację i rozwój bazy materialnej pomocy społecznej.

3. Zagrożenia:

Ø     śmierć ekonomiczna placówek pomocy społecznej,

Ø     brak jasnych zasad współpracy pomiędzy placówkami pomocy społecznej,

Ø     niejasne przepisy prawne dotyczące funkcjonowania placówek pomocy społecznej,

Ø     zbytnia biurokratyzacja i formalizacja w placówkach pomocy społecznej – konieczność przedkładania dokumentów, przepisów prawnych ponad potrzebami człowieka,

Ø     wzrost zubożenia oraz starzenie się społeczności będzie wpływało na wzrost klientów pomocy społecznej,

Ø     opóźnienie w wydawaniu przepisów wykonawczych (rozporządzeń,   uchwał) w stosunku do zmienianych ustaw,

Ø     regres infrastruktury społecznej wspierającej rodzinę w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczej (przedszkola, żłobki, biblioteki, świetlice).

4. Szanse:

Ø     dobra współpraca w terenie,

Ø     ludzie i ich kwalifikacje,

Ø     coraz większe zainteresowanie środowiska lokalnego rodzinną opieką zastępczą, potrzebami osób niepełnosprawnych,

Ø     przekazywanie prowadzenia placówek pomocy społecznej podmiotom niepublicznym,

Ø     decentralizacja jednostek pomocy społecznej,

Ø     pozyskiwanie środków z funduszy celowych, fundacji,

Ø     rozwój organizacji pozarządowych zajmujących się pomocą rodzinie oraz określonym grupom społecznym np. osobom niepełnosprawnym.

 V. Plan strategiczny i misja powiatu.

1.                 Założenia planu strategicznego:

założenia planu strategicznego stanowią warunki skrajne, niezbędne

a)     strategia będzie służyła mieszkańcom powiatu;

b)    przyjmuje się okres planowania do 2010 roku;

c)     głównymi ekspertami są ci, których strategia dotyczy;

d)    strategia będzie opracowywana metodą uspołecznioną;

e)     projekt strategii będzie poddany konsultacji społecznej;

f)      strategia umożliwi:

-         skuteczniejsze wykorzystanie istniejących koncepcji programów rozwoju powiatu w podstawowych działach pomocy społecznej,

-         dostosowanie rozwoju do kierunków zmian w pomocy społecznej w Polsce i w Europie,

-         skuteczniejszą koordynację działań;

g)     strategia powinna opierać się na:

-         unikaniu zagrożeń,

-         wykorzystaniu szans,

-         eliminowaniu słabych stron,

-         wykorzystywaniu i rozwijaniu mocnych stron.

Propozycje strategicznego planu rozwoju powiatu wynikają z :

-         opracowanej diagnozy stanu społeczno-gospodarczego powiatu krośnieńskiego;

-         zidentyfikowania na tej podstawie problemów społecznych,

-         analizy wewnętrznych uwarunkowań- czynników rozwojowych,      tj. mocnych i słabych stron wynikających z jego położenia, zasobów ludzkich i materialnych, poziomu rozwoju społecznego, zainwestowania w infrastrukturę społeczną, techniczną,

-         analizy uwarunkowań zewnętrznych – czynników rozwojowych tj. szans wynikających z współpracy z innymi powiatami oraz dostępności do funduszy pomocowych, a także zagrożeń będących skutkiem rosnącej konkurencyjności sąsiadujących powiatów, opóźnionych reform w sferze społecznej, braku polityki regionalnej.

         Misja to krótki opis wizji powiatu. Jej funkcją jest :

-                     koncentrowanie się na istocie rzeczy,

-                     dostosowanie kierunków działania do długookresowych celów,

-                     planowanie działań powiatu wobec otoczenia,

-                     motywowanie, wzmacnianie lokalnego patriotyzmu.

Kierunki priorytetowe określają sfery życia społecznego, w których następuje największe zapotrzebowanie społeczne na zmiany.

         Cele strategiczne są określone na podstawie misji w ramach poszczególnych kierunków priorytetowych:

-                kierunki działania na rzeczy właściwe,

-                związane są z określeniem, jakim powiatem chcemy być,

-                związane są z decyzjami dotyczącymi alokacji, zasobów i potencjału powiatu.

Opierając się na zidentyfikowanych sprzyjających czynnikach rozwojowych, tkwiących w zasobach ludzkich i bazie materialnej powiatu oraz w jego otoczeniu, zakłada się prowadzenie wielostronnych działań      w kierunku tworzenia warunków do dokonania przeobrażeń w sferze społecznej na miarę oczekiwań społeczności powiatu.

         W oparciu o analizę i ocenę sytuacji społecznej powiatu, dla zrealizowania jego wizji określonej w misji, przyjęto trzy priorytetowe kierunki oraz następujące cele strategiczne:

Stworzenie specjalistycznego poradnictwa rodzinnego.

1.    Sprawnie funkcjonująca sieć poradni.

2.    Wysokie kwalifikacje pracowników.

3.    Stworzenie dodatkowych miejsc pracy, wykorzystanie potencjału ludzkiego.

4.Powszechna dostępność społeczności lokalnej do specjalistów.

5.Rozwinięta i sprawnie funkcjonująca sieć informacji na temat usług świadczonych przez instytucje pomocy społecznej.

Zwiększenie dostępności społeczności lokalnej do różnych placówek pomocy społecznej.

Rozwinięta i sprawnie funkcjonująca sieć informacji na temat możliwości skorzystania z usług placówek pomocy społecznej.

Lepsze warunki i wyższy poziom życia mieszkańców.

Wzrost dochodów mieszkańców powiatu.

Zagospodarowanie zasobów materialnych powiatu oraz stworzenie nowych miejsc pracy.

Powiat przyjazny osobom niepełnosprawnym.

1.Zlikwidowanie barier architektonicznych w obiektach użyteczności publicznej i w domach osób niepełnosprawnych.

2.Powszechna dostępność do usług rehabilitacyjno-medycznych, dofinansowanie do zakupu sprzętu rehabilitacyjnego, ortopedycznego i materiałów pomocniczych.

3.Szeroka oferta kulturalna i turystyczna dla osób niepełnosprawnych.

4.Likwidacja barier w komunikowaniu się i transportowych.

5.Ukształtowanie w świadomości mieszkańców powiatu potrzeb osób niepełnosprawnych.

a)     podstawową jednostką rozwoju człowieka jest rodzina, potem gmina, następnie powiat;

b)    każda rodzina posiada specyficzne uwarunkowania genetyczne, środowiskowe, społeczne;

c)     prawidłowo funkcjonująca rodzina jest nadrzędnym celem polityki społecznej powiatu;

d)    wszelkie działania samorządu mają na celu integrację rodziny i społeczności lokalnej;

e)     warunkiem właściwego podejścia w rozwiązywaniu problemów społecznych jest przygotowanie strategicznego programu pomocy rodzinom „zagrożonym”;

f)      wdrażanie programów strategicznych wymaga opracowania programu operacyjnego wskazującego cele i etapy działania oraz instrumenty realizacji tych celów.

g)     Strategia rozwiązywania problemów społecznych powinna zakładać, że czynnikiem decydującym, wyznaczającym kierunki działania w zakresie tożsamości i wizerunku rodziny jest taka rodzina, która funkcjonuje prawidłowo. Jest ona najlepszym środowiskiem wychowawczym dla każdego dziecka, jak również środowiskiem, w którym każdy dorosły człowiek pragnie się zestarzeć. W przypadku braku tak funkcjonującej rodziny należy znajdować środowiska zastępcze w postaci odpowiednich rodzin bądź instytucji.

Mając na uwadze obecny stan bazy materialnej (infrastruktury) rozwój powinien zmierzać do:

a) utrzymania już istniejącego oraz dalszego rozwoju instytucji socjalnych o podstawowym standardzie europejskim;

b) podniesienia standardu obiektów już istniejących;

c) wzbogacania struktury sieci placówek;

d) rozszerzenia usług świadczonych przez te placówki społeczności lokalnej;

e) poszerzania i wzbogacania istniejącej sieci urządzeń i obiektów służących społeczności lokalnej, rodzinie w jej środowisku naturalnym;

f) poprawy dostępności osób potrzebujących do korzystania z usług świadczonych przez istniejące placówki;

g) poprawy infrastruktury ogólnej i technicznej (np. usługi bytowe, usługi z zakresu ochrony zdrowia, rehabilitacji, telekomunikacyjne itp.).

a) w jaki sposób wykorzystać sprzyjające czynniki rozwoju ( atuty szanse) ?

b) w jaki sposób przeciwdziałać czynnikom niesprzyjającym (słabościom i zagrożeniom) ?

Strategia uwzględnia również relacje, jakie występują pomiędzy powiatem a jego specyficznym otoczeniem. Określa też zasoby realizacji wytyczonych celów strategicznych, których osiągnięcie wymagać będzie uwzględnienia uwarunkowań rozwojowych oraz wszechstronnego podejścia do wszystkich zidentyfikowanych problemów.

         W ramach kierunku priorytetowego:

„Stworzenie specjalistycznego poradnictwa rodzinnego” sformułowano następujące strategie działania w kierunku osiągnięcia celów strategicznych:

1.     Działania wspierające powstanie i rozwój poradnictwa.

2.     Wspieranie tworzenia sprawnie funkcjonującej obsługi klientów pomocy społecznej.

3.     Zatrudnienie specjalistów z różnych dziedzin zgodnie z potrzebami prawidłowo funkcjonującej rodziny, jak również rodziny dysfunkcyjnej.

4.     Stymulowanie działań na rzecz poprawy sytuacji w rodzinach problemowych.

5.     Wspieranie kształcenia dzieci i młodzieży w kierunku właściwego przygotowania do ról rodzicielskich.

6.     Propagowanie i rozwijanie w społeczności zastępczych form opieki nad dzieckiem osieroconym, porzuconym.

7.     Propagowanie zdrowego stylu życia w rodzinie poprzez podjęcie działań zmierzających do poprawy jakości życia rodzinnego (warsztaty, trening rodzicielski, grupy dyskusyjne, wczasy terapeutyczne ).

Działania w tym kierunku będą obejmować:

1.     Stworzenie korzystnych warunków dla rozwoju poradnictwa, w tym znalezienie odpowiedniego lokalu i odpowiednich specjalistów.

2.     Prowadzenie przez władze samorządowe działań promocyjnych, zaangażowanie radnych w sprawy pomocy społecznej.

3.     Aktywizowanie organizacji pozarządowych działających w zakresie pomocy społecznej.

„Rozwój infrastruktury społecznej” sformułowano następujące strategie działania w kierunku osiągnięcia celów strategicznych:

1.     Tworzenie warunków do poprawy dostępności do placówek pomocy społecznej.

2.     Stymulowanie i wspieranie rozwoju nowych jednostek pomocy społecznej.

3.     Współpraca z samorządami terytorialnymi w zakresie rozwoju infrastruktury społecznej.

4.     Wspieranie rozwoju szeroko pojętych usług socjalnych.

5.     Poprawa funkcjonowania systemu pomocy społecznej i usług socjalnych.

Rozwijanie infrastruktury społecznej ma podstawowe znaczenie dla funkcjonowania powiatu oraz wpływa na warunki i poziom życia ludności.

Poziom zainwestowania w infrastrukturę decyduje o rozwoju gospodarki, o atrakcyjności regionu.

Zadania pomocy społecznej koncentrować się będą na usprawnianiu systemu kierowania wsparcia materialnego wobec ciągłego wzrostu potrzeb w tym zakresie.

- usprawnienie metod docierania i kwalifikowania do objęcia pomocą społeczną osób i rodzin znajdujących się                       w najtrudniejszej sytuacji materialnej,

- rozbudowa DPS o różnym standardzie, przy możliwościach ich prowadzenia przez różne podmioty,

- zwiększenie poczucia bezpieczeństwa socjalnego i zapobieganie patologii wśród najuboższych części społeczeństwa,

- budownictwo socjalne realizowane przez samorządy.

„Powiat przyjazny osobom niepełnosprawnym” sformułowano następujące strategie działania w kierunku osiągnięcia celów strategicznych:

1.      Stymulowanie i wspieranie rozwoju inicjatyw społecznych na rzecz osób niepełnosprawnych.

Organizowanie i finansowanie specjalistycznych szkoleń                   w zakresie integracji osób niepełnosprawnych.

3.      Stymulowanie rozwoju oferty w ramach turystyki aktywnej                i specjalistycznej.

Zakładanie i prowadzenie przedszkoli i szkół integracyjnych.

5.      Zapewnienie powszechności dostępu do usług medyczno- rehabilitacyjnych oraz zakupu sprzętu rehabilitacyjnego.

6.      Realizacja priorytetowych programów zdrowotnych w zakresie zwalczania chorób krążenia, nowotworowych.

7.      Stabilna i długofalowa polityka powiatu w tym zakresie.

8.      Organizowanie imprez, spotkań i konferencji mających wspomagać rozwój idei integracyjnej.

9.      Organizowanie zbiórek i kwest na rzecz osób niepełnosprawnych wymagających pomocy.

Celem poprawy wizerunku powiatu jako jednostki samorządowej przyjaznej osobom niepełnosprawnym należy zidentyfikować działania promocyjno-informacyjne.

W tym celu należy:

-         utworzyć zintegrowaną sieć informacji na temat programów rządowych i samorządowych na rzecz osób niepełnosprawnych,

-         prowadzić szkolenie kadry zajmującej się informacją i obsługą osób niepełnosprawnych,

-         powołać pełnomocnika do spraw osób niepełnosprawnych           w powiecie,

-         preferować działania mające na celu poprawę sytuacji osób niepełnosprawnych,

-         likwidować negatywne postawy wobec osób niepełnosprawnych,

-         rozwijać różne formy rehabilitacji społecznej i zawodowej dla osób niepełnosprawnych,

-         podnosić standardy obiektów przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, w tym w mieszkaniach prywatnych, budynkach socjalnych i instytucjach społecznych,

-         poszerzać i wzbogacać istniejącą sieć urządzeń i obiektów służących ułatwianiu codziennego życia osobom niepełnosprawnym,

-         organizować masowe integracyjne imprezy kulturalne                    i artystyczne,

-          stymulować i wspierać wszelkie formy inicjatyw organizacji pozarządowych działających na rzecz osób niepełnosprawnych,

-         kontynuować dotychczasowe programy tworzenia miejsc pracy z udziałem środków PFRON,

-         udzielać pożyczek bezrobotnym osobom niepełnosprawnym na podjęcie działalności gospodarczej,

-         aktywizować osoby niepełnosprawne poprzez zachęty finansowe do tworzenie nowych miejsc pracy dla tej grupy osób (refundacja kosztów tworzenia miejsc pracy oraz wynagrodzeń za pracę),

-         organizować grupy tematyczne w ramach Warsztatu Terapii Zajęciowej i Środowiskowego Domu Samopomocy.

1.Partnerzy realizacji strategii.

         Wdrażanie strategii rozwiązywania problemów społecznych będzie możliwe przy szerokim wsparciu środowisk społecznych, mających wpływ na rozwój lokalny i regionalny. Stąd też tendencją w realizacji strategii będzie dążenie do partnerstwa pomiędzy podmiotami władzy publicznej a głównymi stronami w realizacji strategii (instytucje biznesowe i szkolące, organizacje społeczne itp.).

      Prowadzenie działań mających na celu zaangażowanie w realizację strategii wszystkich ważnych dla powiatu środowisk społecznych pozwoli na ograniczenie problemu niestabilności i doraźności prac, gdyż planowanie strategiczne musi mieć charakter ciągły i otwarty, tzn. musi dostosowywać się do ciągle zmieniających się warunków ekonomicznych i społecznych.

         Partnerami – stronami w realizacji strategicznego planu rozwiązywania problemów społecznych będą:

- wydziały urzędu wojewódzkiego

b) administracja samorządowa:

- wydziały urzędu marszałkowskiego

- Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej

b)   jednostki samorządu terytorialnego:

- Rada Powiatu Krośnieńskiego

- Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie

- Gminne Ośrodki Pomocy Społecznej

- wydziały Starostwa Powiatowego w Krośnie

- powiatowe służby, inspekcje

c)    organizacje pozarządowe:

2. Działania realizacyjne priorytetowych kierunków realizacji strategii.

      Etap określania działań realizacyjnych przedstawiony w niniejszym punkcie jest niejako wstępem do pełnego opracowania planu realizacyjnego strategii rozwiązywania problemów społecznych. Działania realizacyjne są przedstawione    w zarysie, szczegółowo będą one przygotowywane przez pracowników Starostwa Powiatowego w Krośnie i jednostki mu podległe oraz przez samorządy lokalne w planach operacyjnych do strategii.

      Formułując priorytetowe kierunki oraz cele strategiczne, zdecydowano jakie są najważniejsze potrzeby w powiecie i jakie są kierunki w ich rozwiązywaniu.

      Plan realizacyjny decyduje na poziomie operacyjnym, jak właściwie realizować założone, właściwe kierunki rozwoju. Dlatego też istotne jest przedstawienie powiązań realizacji strategicznych kierunków ze strukturą organizacyjną powiatu, czyli kto będzie realizował poszczególne zadania.

         Instrumenty planistyczne służą prowadzeniu jednolitej i spójnej polityki regionalnej, mającej na celu optymalne wykorzystanie zasobów powiatu.

         Wspieranie założeń ujętych w „strategii” wymaga stworzenia odpowiednich instrumentów. Jednym z nich jest wykorzystanie możliwości będących w gestii podmiotów władzy publicznej, m.in. samorządów terytorialnych, które pozwolą na stworzenie lepszych warunków dla rozwoju instytucji pomocowych:

a) wykorzystanie możliwości prawa lokalnego:

-         system ulg i preferencji lokalnych,

-         polityka czynszowa,

-         polityka prorodzinna i prospołeczna;

Środki finansowe niezbędne do realizacji programów rozwojowych (inwestycyjnych) powinny być pozyskiwane z :

-         Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej

-         budżetu Wojewody

-         budżetu powiatu

-         funduszy celowych budżetu państwa (Fundusz Ochrony Środowiska, PFRON, Fundusz Pracy),

-         funduszy pomocowych,

-         stowarzyszeń i fundacji.

         Realizacja sformułowanych w Strategii celów i zadań winna przynieść konkretne efekty i pozwolić na rozwiązanie podstawowych problemów społecznych Powiatu.

Pozytywne efekty będą możliwe do uzyskania pod warunkiem mocnego zaangażowania się i aktywnego uczestnictwa w realizacji podejmowanych przedsięwzięć – zarówno administracji samorządowej, jak i organizacji pozarządowych i innych podmiotów bezpośrednio związanych z realizacją przyjętych celów.

Realizacja założonych celów będzie możliwa przy pełnym wykorzystaniu lokalnych możliwości oraz ich finansowym wsparciu z zewnątrz. Istotną rolę odgrywać będzie także aktywność społeczna i rozwój wolontariatu.

I.                   Informacje na temat powiatu..................................................................4

II.                Baza lokalowa........................................................................................6

III.             Identyfikacja obszarów problemowych.................................................7

IV.            Przegląd stanu powiatu w sferze społecznej według analizy SWOT....8

V.               Plan strategiczny i misja powiatu.........................................................10

VI.            Priorytetowe kierunki i cele strategiczne.............................................11

VII.         Założenia i szczegółowe cele strategii.................................................13

VIII.      Kierunki rozwoju.................................................................................13

IX.            Strategie działania................................................................................14

X.               Plan operacyjny....................................................................................17

XI.            Zarządzanie strategią............................................................................19